“Rode vlag! Rode vlag!” Ja hoor, weer stuit ik op een artikel over waarom je die gast of chick met die ene kleine imperfectie moet dumpen.
Waar komt die obsessie met rode vlaggen vandaan?
Sinds wanneer zijn we zo kritisch geworden?
Als je het mij vraagt, lijkt het wel alsof we een spelletje spelen.
“Spot de rode vlag” of zoiets.
Sommigen van ons zouden er goud mee kunnen winnen op de Olympische Spelen. Zijn we niet een beetje doorgeslagen hierin?
Laten we daar eens induiken.
We sjouwen allemaal bagage met ons mee. Ja ik ook, en jij net zo goed.
Maar moeten we echt concluderen dat iemand niet de moeite waard is vanwege een paar haperingen in hun verleden?
Het is belangrijk om te realiseren dat het kijken naar iemands verleden niet per se weerspiegelt wie ze op dit moment zijn. Iedereen kan veranderen, en ook kunnen sommige van die zogenaamde ‘alarmbellen’ gewoon levenslessen zijn die ze nog aan het leren zijn.
We groeien allemaal, en dat gebeurt niet zonder vallen en opstaan.
Soms moeten we door een paar hobbelige periodes gaan om uiteindelijk te begrijpen wat nu echt belangrijk is in het leven.
Nu zeg ik niet dat je elke rode vlag moet negeren.
Als iemand je slecht behandelt of constant liegt, pak dan zeker je biezen.
Maar kleine imperfecties? Kom op.
Laten we eens denken aan die momenten waarop je jezelf betrapt op een beetje overdreven jaloers zijn. Ja, dat overkomt ons allemaal wel eens. Of wat te denken van die keer dat je in een opwelling van woede iets ondoordachts zei, en het uitliep op een complete chaos? En laten we ook niet vergeten dat we soms gewoon halsstarrig vasthouden aan onze eigen mening, zelfs als we stiekem weten dat we ongelijk hebben. Yep, dat noemen we koppigheid en we zijn er allemaal wel eens schuldig aan geweest.
Ik begrijp dat grenzen belangrijk zijn. Niemand zegt dat je genoegen moet nemen met minder dan je verdient. Maar heel misschien zijn sommige van die zogenaamde ‘rode vlaggen’ gewoon menselijke trekjes?
Misschien zijn ze wel het bewijs dat je relatie of date ook een leven heeft buiten jou om. Schokkend, ik weet het.
Stel je voor dat je iemand ontmoet die geweldig is, maar die geen ‘goedemorgen’-berichtjes stuurt. Is dat nu echt het einde van de wereld?
Moeten we daar echt zo’n heisa over maken?
Of dat ze een foto hebben met hun ex op Facebook uit 2019? Ja, en so what?
Als dat je grootste zorg is, vraag ik me af hoe je omgaat met écht drama wanneer dat ooit op je pad komt.
Het punt is, voordat we gelijk die rode vlag gaan hijsen voor iemand met menselijke eigenaardigheden, laten we eerlijk zijn: we zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Niemand van ons is perfect, we leren allemaal, groeien en ontwikkelen ons. Laten we eerst het bredere plaatje bekijken en proberen te snappen wat die eigenaardigheden en dat verleden nu eigenlijk betekenen.
Even de pauzeknop indrukken met onze oordelen totdat we het hele plaatje voor ons zien. Want uiteindelijk willen we allemaal verbinding, begrip en ruimte om te groeien.
En weet je, die kleine eigenaardigheden, die ‘foutjes’, kunnen eigenlijk het allerbeste deel zijn. Laten we eens kijken naar iemand die altijd een beetje onvoorspelbaar is, je weet nooit wanneer ze een spontaan avontuur zullen beginnen. Dat houdt het leuk, althans dat vind ik.
Een beetje chaos en wat eigenaardigheden maken ons juist menselijk
En wat dacht je van degenen die altijd een beetje eigenzinnig zijn en buiten de lijntjes kleuren, zonder zich veel aan te trekken van de normen? Het zou kunnen worden geïnterpreteerd als onverantwoordelijkheid, maar eigenlijk getuigt het van een vurige drang om hun eigen unieke pad te volgen.
En laten we ook die mensen niet vergeten die altijd eerlijk en recht door zee zijn, soms tot het punt van schijnbare tactloosheid. Ze kunnen overkomen als klootzakken of bitches, maar in feite zijn ze gewoon oprecht en eerlijk zonder verborgen agenda’s.
Juist die mensen zijn vaak een waardevolle aanvulling in ons leven, ook al kan de waarheid soms hard zijn. Als je bijvoorbeeld een vriend hebt die je eerlijk vertelt dat het truitje dat je aan hebt toch wel een beetje te krap zit, zou je eigenlijk moeten waarderen dat ze oprecht zijn, in plaats van iemand die liegt en zegt dat het goed staat.
Want laten we eerlijk zijn, wie heeft er nu werkelijk iets aan loze complimentjes? Het zijn diegenen die ons recht in de ogen kijken en ons de waarheid vertellen, zelfs als het schuurt, die ons helpen groeien en onszelf te verbeteren.
En ja, communicatie is cruciaal. Als iets je echt dwarszit, praat er dan over in plaats van het meteen af te schrijven als een dealbreaker.
Het zou je verbazen hoeveel van die zogenaamde ‘rode vlaggen’ eigenlijk gewoon misverstanden zijn, die met een goed en eerlijk gesprek uit de wereld kunnen worden geholpen.
Soms zijn die ‘rode vlaggen’ gewoon menselijke trekjes.
Dus, de volgende keer dat je overweegt om iemand aan de kant te schuiven vanwege een ‘rode vlag’, neem dan even de tijd om na te denken.
Misschien is het gewoon een teken dat ze menselijk zijn.
Misschien is die ‘rode vlag’ gewoon een eigenaardigheid die alles een tikkeltje boeiender maakt.
Want laten we eerlijk zijn, als het leven altijd voorspelbaar was, zouden we ons allemaal kapot vervelen.
