Welkom bij dag 15 van de Reflectie Challenge. Als je hier nog steeds bent, betekent dat twee dingen: je hebt meer discipline dan de gemiddelde persoon die in januari een sportschoolabonnement neemt. En je bent waarschijnlijk iemand die waarde hecht aan echte groei in plaats van loze beloftes.
Vandaag gaan we het hebben over een onderwerp waar iedereen wel een mening over heeft: depressie. Of beter gezegd, waarom de meeste mensen die denken dat ze depressief zijn, eigenlijk gewoon een motivatieprobleem hebben.
Voordat iemand nu in de verdediging schiet: nee, ik zeg niet dat echte depressie niet bestaat. Ik ben me er prima van bewust dat er mensen zijn met serieuze mentale gezondheidsproblemen. Maar laten we ook niet doen alsof alle gevoelens van futloosheid, desinteresse en ‘ik heb nergens zin in’ meteen een medische diagnose nodig hebben.
Want hier is de keiharde waarheid: veel mensen voelen zich kut, niet omdat ze ziek zijn, maar omdat ze zichzelf hebben vastgezet in een eindeloze cyclus van uitstelgedrag en passiviteit.
En dat is een ongemakkelijke waarheid, want het betekent dat je er iets aan kunt doen.
Hier is mijn gedachtegang
Eén ding heb ik altijd begrepen: je gevoelens zijn niet de baas over je acties – je acties bepalen je gevoelens.
Ik heb genoeg mensen gekend die zichzelf jarenlang hebben wijsgemaakt dat ze ‘gewoon zo zijn’, dat ze ‘geen motivatie hebben’, en dat ze ‘niet anders kunnen’. En weet je wat? Ze bleven precies hetzelfde.
Ik heb ook mensen gezien die zich net zo verloren en waardeloos voelden, maar die toch opstonden en actie ondernamen. Misschien niet meteen perfect, misschien met tegenzin, maar ze deden iets. En guess what? Die mensen veranderden hun situatie.
Ik weet hoe het is om vast te zitten
Ik zeg dit niet als iemand die altijd ‘alles op een rijtje had’. Ik heb gerookt, gezopen, zitten blowen, hele nachten gegamed – noem het maar op. Ik weet hoe makkelijk het is om weg te zakken in die cyclus van ‘geen zin hebben’ en niks doen. Ik weet hoe verleidelijk het is om te denken dat het gewoon zo is. Maar ik weet ook dat daar niks verandert zolang je erin blijft hangen.
Dus als ik iemand hoor zeggen: “Ik voel me kut en ik weet niet wat ik eraan moet doen”, is mijn eerste gedachte: Doe gewoon iets. Wacht niet tot het gevoel weggaat. Wacht niet tot je ‘klaar bent’. Begin.
Geen energie of gewoon geen zin?
Tegenwoordig gooien we alles op ‘mentale gezondheid’. Moe? Burn-out! Geen zin om iets te doen? Depressie! Weinig focus? ADHD!
En terwijl sommige mensen echt worstelen met deze problemen, is het bij een gigantische groep gewoon een kwestie van slechte gewoontes en luiheid.
- Je voelt je ‘moe’ omdat je al weken geen normale slaaproutine hebt.
- Je hebt ‘geen motivatie’ omdat je je dopamine-respons kapot hebt gemaakt met eindeloos scrollen op TikTok en Instagram.
- Je ‘weet niet wat je moet doen met je leven’ omdat je geen enkele uitdaging aangaat en alles uitstelt.
En in plaats van dat mensen dit herkennen en aanpakken, geven ze zichzelf liever een excuus: “Ik kan er niks aan doen, het is mijn mentale gezondheid.”
Sorry, maar nee. Je voelt je niet kut omdat je ziek bent. Je voelt je kut omdat je langer dan goed voor je is niks hebt gedaan wat je vooruit helpt.
Je wacht op motivatie? Pech, die komt niet
Veel mensen denken dat motivatie als een magische golf over hen heen moet spoelen voordat ze in actie komen. Ze wachten op dat perfecte moment waarop ze ‘zich goed genoeg voelen’ om dingen op te pakken. In het begin is die motivatie er soms—een korte boost door enthousiasme of een nieuw doel. Maar motivatie is vluchtig. Zodra die eerste golf wegzakt, blijft er maar één ding over: discipline.
Hier is de keiharde waarheid: motivatie is geen brandstof, het is het eindresultaat van actie.
- Niemand voelt motivatie om naar de sportschool te gaan. Maar als je daar bent, voel je je goed.
- Niemand heeft zin om een grote taak aan te pakken. Maar zodra je bezig bent, verdwijnt die weerstand.
- Niemand springt ’s ochtends uit bed met een brandend verlangen om hun shit op orde te krijgen – totdat ze beginnen met dingen doen.
Motivatie volgt pas nadat je in beweging komt. Niet andersom.
Dus als je wacht tot je ‘je goed voelt’ om actie te ondernemen? Dan kun je lang wachten. Discipline is wat je verder brengt.
Je brein is lui en probeert je voor de gek te houden
Mensen begrijpen vaak niet hoe ontzettend lui hun brein is. Dat ding is letterlijk ontworpen om zoveel mogelijk energie te besparen en de makkelijkste weg te kiezen.
- Daarom lijkt bankhangen en op Instagram scrollen aantrekkelijker dan iets productiefs doen.
- Daarom blijf je liever in je comfortzone dan iets nieuws proberen.
- Daarom kies je sneller voor instant gratification dan voor lange-termijn beloningen.
Je brein is geen betrouwbare motivator
Als je jezelf niet traint om tegen dat comfortgevoel in te gaan, beland je in een leven waar alles saai, doelloos en futloos voelt.
Het ergste? Hoe langer je in die mindset blijft, hoe moeilijker het wordt om eruit te komen. Mensen die jarenlang niks hebben gedaan en zich vervolgens ‘depressief’ voelen, zien niet dat ze hun eigen brein kapot hebben gemaakt door hun slechte gewoontes.
Je voelt je niet kut omdat je ‘mentale problemen’ hebt. Je voelt je kut omdat je lichaam en geest gemaakt zijn om te bewegen, uitgedaagd te worden en vooruitgang te boeken – en jij doet daar niks mee.
Wat moet je dan wel doen? (En ja, dit is de enige oplossing)
Als je voelt dat je vastzit, is er maar één manier om eruit te komen:
DOEN.
Niet wachten op motivatie.
Niet wachten tot je ‘je beter voelt’.
Niet wachten op een teken van het universum.
DOEN.
Sta meteen op als je wekker gaat. (Geen snooze, meteen actie)
Sport, al is het maar 5 minuten. (Actie creëert energie)
Fix iets in je leven. (Opruimen, werk doen, koken – iets nuttigs)
Stop met korte-termijn kicks. (Minder scrollen, minder troep eten, minder afleiding)
Het draait niet om perfectie. Het draait om momentum opbouwen.
Elke kleine actie die je doet, brengt je een stap dichter bij een betere mentale staat. En hoe vaker je het doet, hoe makkelijker het wordt.
Conclusie: Wacht niet, neem controle
De meeste mensen die denken dat ze ‘depressief’ zijn, hebben eigenlijk gewoon een motivatieprobleem dat ze zelf in stand houden.
- Ze zijn jarenlang gewend geraakt om niks te doen.
- Ze hebben hun brein verpest met korte-termijn dopamine.
- Ze geloven dat ze ‘zich goed moeten voelen’ om te beginnen met iets.
Maar hier is de waarheid: het leven gaat niet om hoe je je voelt, het gaat om wat je ermee doet.
Ben je klaar met je eigen slappe gezeik? Sta op, begin ergens mee, en kijk hoe snel je je beter voelt.
Want wie wacht op motivatie, wacht voor altijd.
Liefs,
Valerie 💗
Dag 14 gemist?
Lees hier: Waarom geloven mensen liever wat comfortabel is dan wat waar is?
💭 Heb jij een interessant onderwerp voor mijn volgende reflectie? Drop het hieronder in de reacties! Ik sta altijd open voor nieuwe ideeën en verrassende invalshoeken.
💖 Wil je mijn challenge supporten?
Dat zou ik superlief vinden!
Dat kan via mindreset.blog/blijf-op-de-hoogte of via buymeacoffee.com/valkyriebeatflow.
Dankjewel voor je support! 😊
Geef een reactie