David Goggins is geen gewone man. Hij is de man die ’s ochtends hardloopt met kapotte knieën, bloed ophoest en vervolgens denkt: “ik had eigenlijk nog wel harder gekund.” En Can’t Hurt Me is geen gewoon zelfhulpboek – het is eerder een mentale bootcamp op papier. Geen zachte aaien over je bol. Dit is keihard, confronterend, en voor sommigen waarschijnlijk iets te eerlijk.
Een hoop pijn, een tikkie drama, en véél discipline
Goggins vertelt zijn verhaal zoals alleen hij dat kan: recht voor z’n raap en zonder filter. Van pestslachtoffer en overgewicht naar Navy SEAL, ultramarathonloper en mentale tank. Hij neemt je mee door zijn zwaarste momenten, en geloof me: die zijn niet mis. Hell Week, trauma’s, zelfhaat, en een belachelijke hoeveelheid discipline. En ja, soms dacht ik tijdens het lezen ook: “Oké Dave, we snappen het nu wel, je bent een beest.”
Want eerlijk is eerlijk: het boek is af en toe wat langdradig. Sommige verhalen hadden ook in de helft van de pagina’s verteld kunnen worden. Maar goed, het past ook wel weer bij hem. Goggins neemt nu eenmaal geen afkortingen – zelfs niet als hij schrijft.
David Goggins tijdens de Badwater Ultramarathon in Death Valley, Californië. Foto door U.S. Navy, publiek domein via Wikimedia Commons.
Taking Souls & andere mentale mindfucks
Het sterkste deel van het boek vond ik zijn concept “Taking Souls.” Dat moment waarop je besluit niet alleen door te gaan, maar zo hard te gaan dat je iemands verwachtingen aan gort slaat. Puur om te laten zien wat je waard bent – aan jezelf, niet eens aan hen.
En dat is misschien wel de rode draad van dit boek: je mentale grenzen liggen vaak veel verder dan je denkt. Goggins drukt je neus erin, en dan nog een keer. En nog een keer. Tot je het echt voelt.
Voor wie is dit boek?
Voor mensen die motivatie zoeken, maar geen zin hebben in zachte quotes met bloemetjesrand. Dit boek is voor doorzetters, voor mensen die zichzelf willen uitdagen, of gewoon keihard toe zijn aan verandering. Je hoeft geen ultrarunner te worden – maar je zult wel merken dat je na het lezen net even wat vaker denkt: “Kom op, nog even. Niet opgeven.”
Mijn eindoordeel
Ondanks dat ik soms even een mentale adempauze nodig had (want: langdradig en intens), is dit een boek dat binnenkomt. Het inspireert, triggert, irriteert af en toe, maar zet vooral aan tot actie. En het laat zien dat de zwaarste strijd die we voeren, altijd in ons hoofd begint.
⭐⭐⭐⭐✰
Conclusie: Can’t Hurt Me is een keiharde reality check met een hoop power, een snufje drama, en een flinke schop richting discipline. Niet voor watjes – wel voor mensen die klaar zijn met hun eigen excuses.
📚 Bestel het boek hier bij bol.com
Liefs,
Valerie
Heb jij een boek dat schreeuwt om een recensie? 📚
Of zit je met een onderwerp waarvan je denkt: “Daar moet echt iemand over schrijven”? 🎯
Laat het me weten! Of het nu gaat om een inspirerend boek, een persoonlijk verhaal, een taboe, iets luchtigs of juist iets zwaars – ik duik er graag in en geef er mijn eerlijke blik op.
Stuur je suggestie via de reacties, contactpagina of rooksignalen – ik houd alles in de gaten.
Wie weet zie je binnenkort jouw idee terug als blog of recensie!
Meer lezen? Check m’n andere recensies hier:
👉 Nu of Nooit – van Dai Carter
Over discipline, focus en Dai’s keiharde maar goudeerlijke mindsetlessen. Zeker geen soft boekje.
👉 Boeken die je mindset versterken als man
Een lijst met boeken die je als man niet moet missen als je mentaal sterker wilt worden (en nee, dat gaat niet over sportschema’s).
👉 Waarom ‘Drive’ van Mark Tuitert mijn kijk op het leven en sport heeft veranderd
Van sportheld naar inspiratiebron – en ik vertel je precies waarom.
💥 Zin in een schop onder je kont? Check deze motivatie speech van David Goggins.
Geef een reactie