Waarom ik gewoon zeg: “Ik snap het niet”

(en waarom jij daar wat van kan leren)

“Snap je het nou?”

Nee. En ik ga ook niet doen alsof.

Soms legt iemand me iets uit en dan komt die vraag:
“Snap je het nou?”
En ik kijk ze aan en zeg:
“Nee, nog steeds niet.”

En dan zie je zo’n gezicht dat even vastloopt. Alsof het verboden is om iets niet meteen te begrijpen. Maar waarom zou ik faken? Ik ben niet op auditie voor de rol van ‘meest indrukwekkende meeluller van de dag’.

Sterker nog: mensen zeggen regelmatig tegen mij “Jij zegt het gewoon hè, als je iets niet weet.”
Ja… duh? Waarom zou ik doen alsof? Dat is toch pas dom?

Bluffen? Daar heb ik geen tijd voor

Het kost energie om te doen alsof.
Energie die ik liever steek in iets beters: leren.
Als ik iets niet snap, zeg ik dat.
Dat heeft me verder gebracht dan mensen die alleen maar knikken en niks opnemen.

Ik zie het ook andersom

Ik leg iets uit.
Vraag: “Snap je het?”
Zij: “Ja hoor.”
En ik zie aan alles dat ze er geen fuck van begrijpen.
Maar toegeven dat je iets niet snapt? Echt niet.
Dat druist natuurlijk volledig in tegen het ego dat liever sterft dan één keer ‘leg het nog eens uit’ te zeggen.

Eerlijkheid = kracht

Zeggen dat je iets niet weet is geen zwakte.
Het is lef.
Het is verantwoordelijkheid nemen voor je ontwikkeling.
Je bent niet bang om even ‘dom’ over te komen, omdat je weet dat dom blijven pas echt zonde is.

Een beetje filosofie voor mensen met een ego-complex

“If you want to improve, be content to be thought foolish and stupid.”
— Epictetus

Wil je groeien? Dan moet je niet bezig zijn met hoe je eruitziet terwijl je leert.
Dan moet je gewoon durven.

Wil je daar dagelijks aan herinnerd worden?
Dan is The Daily Stoic – Ryan Holiday iets voor jou.
Eén pagina per dag, één les per keer. Niet zweverig, gewoon hard en helder.

Geen perfectie, wel progressie

Ik ben niet op zoek naar goedkeuring.
Ik zoek vooruitgang.
En daar hoort bij dat ik mijn ego uit het raam gooi als het in de weg zit.

Dus ja, ik zeg gewoon:
“Ik weet het niet.”
“Ik snap het niet.”
“Leg het me nog een keer uit.”

Geen schaamte, wel resultaat.

Boeken die je leren je ego te parkeren:

1. Can’t Hurt Me – David Goggins
   Een mentale schop onder je kont. Geen excuses. Alleen actie.
   👉 Mijn blog over Can’t Hurt Me
2. The Daily Stoic – Ryan Holiday
   Stoïcijnse wijsheid. Eén les per dag om jezelf mentaal sterker te maken.
3. Zo niet, dan toch – Richard Branson
   Over lef, risico nemen en niet wachten op goedkeuring. Gewoon doen.
   

Laat je ego even op de bank liggen

Je hoeft niet alles te weten.
Je hoeft niet altijd indruk te maken.
Wat je wel moet doen?

Zeggen wat je echt denkt.
Vragen als je iets niet begrijpt.
Groei boven goedkeuring kiezen.

Dat is pas kracht.

Liefs,
Valerie 💖