Hoi allemaal! ✌️
Ik beken: in sommige opzichten lijk ik ouderwets. Niet dat ik terug wil naar de tijd van postduiven en landlijnen☎️, maar sommige dingen raken gewoon verloren, weet je?
In de afgelopen jaren lijkt er een trend te zijn waarin vrouwen steeds meer ‘mannelijke’ rollen en eigenschappen overnemen 🔄. Begrijp me niet verkeerd, het is fantastisch dat vrouwen de vrijheid hebben om te zijn wie ze willen zijn en alles te doen wat mannen kunnen. Maar soms lijkt het erop dat we hierin een beetje zijn doorgeslagen. We horen steeds vaker de uitspraak: “Ik heb geen man nodig!” 💁♀️ En hoewel zelfstandigheid en onafhankelijkheid te prijzen zijn, vraag ik me soms af of we onszelf hiermee niet tekort doen.
Door zo stellig te beweren dat we niemand nodig hebben, missen we misschien de waarde van een mooie, gelijkwaardige relatie en het evenwicht dat mannen in ons leven kunnen brengen. Het gaat er niet om je identiteit of kracht te verliezen, maar om het erkennen dat twee completen die samenkomen, soms een nog mooier geheel vormen.
“Alleen zijn we sterk, samen zijn we krachtiger. Laten we de magie van verbondenheid niet vergeten.” 💫🤝
Ik zie gewoon waarde in sommige dingen die we tegenwoordig een beetje lijken te vergeten. Neem nou het hele idee van ‘vrouwelijkheid.’
Tegenwoordig lijkt het wel alsof vrouwen die vrouwelijke trekken als vriendelijkheid, meelevendheid, en zorgzaamheid bezitten, bijna hun excuses ervoor willen aanbieden. Alsof zacht zijn in een harde wereld gelijk staat aan zwak zijn. Maar wacht even, tijd voor een kleine realitycheck.✋
Allereerst wil ik echt even duidelijk maken iedereen lekker zichzelf moet kunnen zijn🙌. Maar hier komt het: die rollen zijn niet slecht. Ze voegen iets toe, ze maken het leven een beetje mooier. Als ik alles kan en doe wat mijn vriend kan doen, waarom hebben we elkaar dan nog nodig? En dat is waar ik denk dat we de bal misslaan.
Dames, we weten allemaal dat we op bepaalde momenten die mannelijke kracht kunnen gebruiken💪. En dan heb ik het niet alleen over het openen van die onmogelijk strakke augurkenpot. Mannen hebben vaak deze recht-door-zee mentaliteit die ons helpt om dingen vanuit een ander perspectief te zien. Ze zijn onze rotsen wanneer we een beetje stabiliteit nodig hebben en laten we eerlijk zijn, hun praktische benadering is geweldig als we weer eens te veel in onze gedachten of emoties verstrikt raken.
En voor de heren: Wij vrouwen zijn meesters in het lezen tussen de regels, het oppikken van vibes, en ja, het troosten wanneer het even tegen zit. Onze capaciteit voor empathie💕 en ons instinct om te zorgen is echt next level. En hoewel jullie soms doen alsof jullie ons niet nodig hebben (kom op, we kennen jullie trucjes), weten we dat diepe verbinding en warmte die vrouwen brengen onmisbaar is.
We vullen elkaar aan🧩. En zelfs als je denkt dat je ‘t allemaal zelf wel kan, is het fijn om te weten dat er iemand aan jouw zijde staat, klaar om die balans te bieden. Het punt is: het leven gaat over connecties. Mannen, vrouwen, kinderen – iedereen. Het zijn de verschillende ingrediënten die het leven kruiden. We hebben elkaar nodig. Niet omdat we niet zonder kunnen, maar omdat het leven zoveel rijker is met elkaar.
Het hele idee dat we elkaar niet nodig hebben😅 is misschien wel een van de grootste misvattingen van onze tijd. Er schuilt een gevaar in het idee dat je niemand nodig hebt, vooral als je al in een relatie zit.
Wanneer partners in een relatie het gevoel hebben dat ze de ander niet nodig hebben, kan dit leiden tot een soort emotionele afstand. Het klinkt misschien cool, zo van “ik ben sterk, ik kan het allemaal zelf”, maar wat je onbewust zegt is: “Ik heb jouw steun, liefde of input niet nodig”. Op de lange termijn kan dit leiden tot vervreemding en een gevoel van eenzaamheid, zelfs als je naast elkaar op de bank zit. Relaties lopen vaak stuk omdat partners het gevoel hebben dat ze niet gewaardeerd worden of dat hun rol niet belangrijk is. En dat is zonde, want het is juist die balans van geven en nemen, van zorgen voor en verzorgd worden, die een relatie zo speciaal maakt❤️.
Als we constant uitstralen dat we alles zelf wel kunnen en de ander niet nodig hebben, dan vergeten we dat ware kracht juist zit in kwetsbaarheid. Het durven toegeven dat je soms een schouder nodig hebt om op te leunen, een hand om je te helpen, of gewoon iemand die naar je luistert👂.
Het punt is, als je in een relatie zit waarin je constant roept: “Ik heb je niet nodig, ik doe het zelf wel”, dan gaat er iets mis. En laten we wel wezen, samen is het leven toch veel leuker en makkelijker?
Stel je voor: je komt thuis na een lange dag op het werk. Je man, met zijn praktische aanpak, neemt het op zich om een lastige klus in huis te klaren, zoals die lekkende kraan te repareren 🔧. Jij, met je talent voor zorg en aandacht, zorgt voor een warme, gezellige sfeer in huis en een heerlijk avondmaal 🍲. Elk speelt zijn rol op een manier die de ander aanvult en versterkt, waardoor de avond voor beiden aangenamer wordt. Hoe fijn is die traditionele, maar effectieve, balans? 🤗💕
Relaties draaien om samenwerken, toch? De ene vult aan waar de ander tekortschiet. En als we eerlijk zijn, hebben die ‘ouderwetse’ rollen ons misschien wel iets te leren over hoe we voor elkaar kunnen zorgen en hoe we echt verbonden kunnen zijn.
Bovendien kan de ”ik heb je niet nodig mentaliteit’ onbedoeld leiden tot een machtsstrijd. Wanneer beide partners constant proberen te bewijzen hoe sterk en onafhankelijk ze zijn, verliezen ze de essentie van een relatie: samenwerking, begrip en bovenal liefde.
Laten we eerlijk zijn: die traditionele rollen waren er niet voor niets. Ze zorgden voor een bepaalde dynamiek en balans. Misschien moeten we het idee van ‘ik heb je niet nodig’ eens heroverwegen en ons afvragen: “Hoe kunnen we elkaar aanvullen en het beste in elkaar naar boven halen?”
Het ik oké om te erkennen dat we elkaar nodig hebben. Dit maakt een relatie niet zwak, het maakt het juist sterker. Het erkent de waarde en schoonheid van de ander en viert de unieke dynamiek die alleen mannen en vrouwen samen kunnen brengen. Dus laten we de maskers afzetten en eerlijk zijn: we hebben elkaar soms nodig, en daar is niks mis mee. 🤷♀️🤷♂️❤️
Nu alleen voor de vrouwen:
“Vergeet niet: zelfs Wonder Woman had een Steve Trevor nodig.”
Je kent het wel, dat stemmetje dat je influistert dat je alles zelf kunt en niemand nodig hebt🙉. Ik hoor dat stemmetje ook vaak, geloof me. Maar door nooit iets aan te nemen of hulp te vragen, missen we een stuk van wat het betekent om vrouw te zijn. Dat ontvangen, dat is juist een teken van kracht, niet van zwakte. Het betekent dat je vertrouwt op de mensen om je heen, en dat je de liefde en steun die ze bieden, waardig bent❤️.
Dan is er het zorgen. Dat is echt een gave. Ik weet dat wij vrouwen allemaal die momenten hebben gehad waarop we instinctief wisten wat iemand anders nodig had. Dat is echt iets waar vrouwen een soort zesde zintuig voor hebben🔮.
Je voelt het gewoon aan, en dat is geweldig. Het is een deel van wat ons uniek maakt, en het verrijkt niet alleen ons eigen leven, maar ook dat van de mensen om ons heen.
En laten we het ook hebben over grenzen stellen. De wereld schreeuwt vaak dat we sterk en onafhankelijk moeten zijn. En dat is zeker belangrijk, daar niet van. Maar als we niet voorzichtig zijn, kunnen we onszelf verliezen in die druk om ‘alles aan te kunnen.’ Het is net zo belangrijk om onze zachtere kanten te erkennen en onze echte behoeften niet te negeren. En laten we eerlijk zijn, vaak komen die behoeften voor ons vrouwen neer op basisdingen als liefde en verbondenheid❤️.
We zijn sociale wezens, en het is oké om te verlangen naar verbinding. Nogmaals, dat maakt je niet zwak; het maakt je menselijk.
Dus laten we die gedachten dat we alles alleen moeten kunnen, aan de kant schuiven. Laten we de schoonheid van verbondenheid omarmen. Het stelt ons in staat om niet alleen volledigere vrouwen te zijn, maar ook volledigere mensen. En daar is niets ouderwets aan; dat is gewoon puur goud.
“Echte kracht zit niet in het afwijzen van wie je bent, maar in het omarmen van elk stukje van jezelf💪.”
Het is soms goed om even stil te staan bij wat ons echt drijft. Onze vrouwelijkheid, met al haar nuances, is zo’n essentieel onderdeel van wie we zijn. Het omarmen van alles wat het te bieden heeft, is misschien wel onze grootste kracht. Laten we daar zuinig op zijn, er trots op zijn en het vieren. Want het leven is te kort om niet helemaal jezelf te zijn.
Dus ja, dit zijn zomaar wat gedachten die ik wilde delen. En een high five 🖐 aan alle mannen en vrouwen die deze mooie balans in het leven begrijpen en omarmen. Want aan het eind van de dag hebben we elkaar echt wel een beetje nodig.
Wat denk jij? Hoe zie jij die mooie dans tussen mannen en vrouwen💃🕺?
Tot de volgende keer!
Valerie ✌️💕
Geef een reactie