Gedicht: Twee zielen. Eén wc.
Een ode aan Bob, de stille huisgenoot. Er is iets troostends aan dingen die blijven. Dingen die niks vragen, niks zeggen, niks forceren, maar er gewoon zijn. Zoals een spin. In de wc. En zo ontstond dit gedicht: Twee zielen. Eén wc Ik zeg hem elke ochtend gedagBob zegt niks terugHoeft ook nietHij is als…